با خودم فکر می کنم که شخصیتی همچون شهید چمران چگونه به این درجه از عرفان و لطافت و توحید رسید که اینچنین دنیا و اتفاقاتی که برای خودش پیش می آمد را روایت و مکتوب می کرد.
روایت هایی که رنگ و بوی تازه ای دارد همه آمیخته شده از عظمت الهی و حقانیت او و ، عبد و ذلیل بودن انسان در مقابل خداوند متعال.
قطعا تحولات و رخدادهایی که در زندگانی ایشان وجود داشته بی اثر نبوده که مسیر خود را به درگاه خدا از بالاترین جایگاه های علمی جهان در ناسا شروع کند و به همه چک های سفید و باغ سبزهای آمریکا پشت کند و به سراغ مظلومین و یتیم های لبنان برود و عروج ملکوتی خود را در دهلاویه به سوی خداوند بیابد.
به نظرم چیزی جز تفکر و محاسبه روزانه نفس خودش نبود که به تحولات شخصیتی او عمق معنوی داد و روحش را لطیف کرد، لطافتی از جنس عشق به خدا ؛ محاسبه ای که روزانه در یک دفتر که همیشه همراهش بود می نوشت که ان دفتر الان تبدیل به کتاب شده و ما مطالعه میکنیم.
حدود 5 سال پیش یادداشت های ایشان را خواندم ولی این جمله طلایی از ایشان هنوز در ذهنم هست که می گفت : یا امام علی می خواهم مثل شما باشم و...
