وقتی روح انسان بزرگ شود ، می تواند علاوه بر خودش و اطرافیانش سایرین را ببیند ، جهان را ببیند ، مخلوقات را ببیند ، سنگ ها گیاهان و حیوانات را ببیند
در آن زمان دغدغه هایش نیز بزرگ تر و بنیادین تر می شود
و اگر بتواند مناسب با این رشد فکری و ذهنی و احساسی ، توکل و ایمانش را نیز رشد بدهد و به معلومات و دانسته هایش جامع عمل بپوشاند در آن زمان می توان گفت که رشد معنوی داشته است و به سوی حق در حرکت است.