* لذت عبادت *
چرا انسان گناه می کند؟ و یا به دنبال کسب ثواب نمی رود؟
مصادیق گناه در ادیان و اجتماعات مختلف در طول تاریخ حیات بشر متفاوت بوده و در حال حاضر نیز همین گونه است. گناه به معنای عبود و از خط قرمز است که مساوی با نادیده گرفتن و یا خلاف دستور خداوند عمل کردن است.
میدانیم که انسان به سوی جاذبها حرکت می کند و آنها را انتخاب می کند ؛ گناه نیز دارای جاذبه می باشد ولی این جاذبه پوشالی است که توسط شیطان رنگ آمیزی شده است و هر کس که جاذبه پوشالی را انتخاب کند در واقع به دستور شیطان عمل کرده است بنابراین از دستور خدا سرپیچی کرده است . عمل شخص گنهکار به معنای این است که جاذبه های حقیقی و راستین و پایدار را درک و تجربه نکرده و به آنها ایمان ندارد البته ممکن است که شخص نسبت به این مفاهیم شناخت کامل و کافی را داشته باشد ولی لذت دین داری را تجربه نکره و گناه را شیرین می پندارد به همین دلیل به سمت آن گرایش پیدا می کند.
این مورد برای افرادی که گناه نمی کنند ولی ثواب هم نمی کنند صادق است و آنان نیز لذت دین داری را تجربه نکرده اند و اگر این لذت را تجربه کرده بودند مرتب در پی کسب ثواب و تعالی خود بودند هم چون شرکت در نماز جماعت و نماز اول وقت خواندن که از مصادیق اعمال مورد پسند خداوند است
و در واقع مطابق آیه شریفیه قرآن کریم ، از قول پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله باید خطاب به این دینداران که هنوز لذت دین داری را نچشیده اند گفت : شما اسلام آوردید ولی ایمان نیاوردید و این خسرانی بزرگ است که * آب در کوزه و ما گرد جهان می گردیم *
